عشق

هر انسانی جهنم خودش را دارد و هر کسی در جهنمش بدبخت ترین موجود دنیاست. ما انسانها همیش سوخته و ساخته ایم. انقدر سوخته ایم که نمیدانیم که بودیم و انقدر ساخته ایم که  خبر نداریم چه شده ایم. انسان در رنج آفریده شده است و زندگی عادلانه نیست. اینها حقایقی هستند که تلخکامی و جهنم بشر را پررنگ تر میکنند. ب عشق...

  برگ ها ریختند و تمام شدند. کوچه خالی شد و شیشه از سرما ترک خورد. من آنسوی پنجره ای بودم که تو نادیده از آن گذشتی. زیر حجم تاریکی ای مدفون شده ام که فقط یک شعر می تواند مرا از آوارش برهاند. خیلی وقت است تکه های شکسته ام را درون پوسته انسانی ام جمع کرده ام. خیلی وقت است به این بیهوده نگاری خو کرده ا عشق...

نام ندارم
اما قلب دارم
هویت من تماما همین است. جایی
بین این چند میلیون آدم زندگی می کنم. زندگی به معنای واقعی کلمه
از بردگی نهان بسیار از آدم ها که ناخودآگاه بدان دچارند بیزارم
از وقتی پنج سالم بود بزرگ شدم . منبعد فقط سنم زیاد شده است
از تخیل خوشم می آید
می نویسم و با شخصیت های تخیل هایم بازی می کنم

---

عشق...

نام ندارم
اما قلب دارم
هویت من تماما همین است. جایی
بین این چند میلیون آدم زندگی می کنم. زندگی به معنای واقعی کلمه
از بردگی نهان بسیار از آدم ها که ناخودآگاه بدان دچارند بیزارم
از وقتی پنج سالم بود بزرگ شدم . منبعد فقط سنم زیاد شده است
از تخیل خوشم می آید
می نویسم و با شخصیت های تخیل هایم بازی می کنم

---

عشق...

  سالها پیش دختری به دنیا آمد. وقتی به این دنیا قدم گذاشت، کسی از وجودش خوشحال نبود. دلیلش مشخص است. چرا که او دختر بود! روزها گذشت و گذشت، دختر کم کم بزرگتر میشد. وقتی هنوز چهار سال را تمام نکرده بود، در شبی دم کرده و گرم از شبهای تابستان لب حوض قدیمی خانه شان نشست و رو به آسمان، درست همانجایی که ف عشق...

افتادم. سقوط کردم. از ارتفاعی به بلندی صد یا دویست متر. نمیتوانم دقیق باشم. چون تا حالا این ارتفاع ها را تجربه نکرده ام. اما طولانی بود. همان لحظه که موهایم روی صورتم پخش و پلا میشد عمرم داشت به ثانیه های آخرش می رسید.  کوهستانی بود زیبا. هوا خنکی سوز آوری داشت. خورشید در حال غروب بود و تلالو های قر عشق...

هر وقت می آیی دلم شکسته است. هر وقت دلم شکسته است، می آیی. تو چه خوب، چه متین، چه آهسته چه دوستانه و عاشقانه پا به خلوتم میگذاری. آزاد. آزاد من تو با وجود دردی که از ابتدای تولدت در قلبت داری، همدرد من میشوی. دردهای خودت را کنار میگذاری، و دستم را میگیری، مینشینی آرام در کنج خانه دلم. هر چه که هیچ ک عشق...

باز دوباره زمین یک بار کامل دور خورشید چرخید. دقیقا نمیدانم ما آدم ها چرا هربار آغاز این چرخش را جشن میگیریم؟ شاید در این روز بوده چنانکه در گاتها آمده به این زندان غم آلود تبعید شده ایم. راست است، همیشه هم راست بوده است، زندانی به زندان و زندان بانش علاقه مند می شود و خو میگیرد.

عشق...

آدم ها یک مرتبه نمیمیرند. آنها به تدریج، خرد، تنها، دلشکسته میشوند و آخر سر هم چشمهایشان را برای ابد روی هم میگذارند.  درست یک لحظه است. یک لحظه که آدم دیگر در دل هیچ کسی جای ندارد، و دقیقا همان لحظه شروع تدریجی مرگ است. هربار با خودم فکر میکنم، انسانهایی بودند که تمام زندگی شان در زنجیر بود. تمام ر عشق...

عشق...